نماز يك نياز حقيقي و ضروري انسان است و به ميزان ضرورتي كه براي فرد و اجتماع دارد داراي فايده ها و ‎آثار نيكوي فردي و جمعي است و به همان نسبت كه وجود آن منشأ بركات و خيرات است فقدان آن زيانبار است در آيات قرآني و روايات اسلامي هم بسياري از فوايد و آثار نيكوي آن مذكور است و هم زيانهاي فردي و جمعي ناشي از ترك آن آمده است. نماز حقيقي موجب نجات كلي و همه جانبه است انسان را از آفتها و آسيب ها و فرجام هاي ناگوار رها مي سازد و باب رحمت يزدان را به رويش مي گشايد. نماز ديوار بلندي در برابر شيطانهاست و فرد و جامعه نمازگزار را از حمله و آسيب آنان نگاه مي دارد اين دژ استوار براي آنان بيم آور و نگرانيزا است ليكن تضييع و تخريب ديوار نماز فرو ريختن اين حصن حصين شياطين را اميدوار و گستاخ مي سازد و جرأت مي دهد كه بر اهل نماز يورش برند نماز مصداقي از مصاديق (حبل الله) است و تا وقتي كه مسلمانان به ريسمان خدا چنگ زنند متفق و متحدند و از بلاي تفرقه در امان مي مانند همچنان كه نماز ايجاد تواضع و وحدت مي كند ترك نماز زمينه ساز تعصب و تفرقه مي شود.

نماز ناب نمازي است كه با بالاترين درجه از عشق و معرفت و بيشترين خشوع و حضور خوانده شود نمازي كه در آن خاطر نمازگزار آني غافل از خدا و معطوف به دنيا نشود البته اين نماز مخصوص انبياء اوصياست و مقام والايشان مرهون همين نماز آنان است.[1]

بحث از علل و عوامل بدان خاطر مطرح است كه اگر از ريشه و اساس سردربياوريم در آن زمينه نمي توانيم اقدامي سازنده داشته باشيم از جمله فساد و آلودگي را مي توان به دليل عدم تربيت صحيح، كمبودها و نارساييها، ضعف ايمان واخلاص، عدم پايبندي به يك مكتب پرجاذبه اعتقادي، عدم گرايش به نماز را نام برد از جملا ضررهاي ناشي از عدم گرايش به نماز را مي توان به صورت موارد زير نام برد :

1. خود را پيدا نكردن (من عرف نفسه فقد عرف ربه)
2. خضوع و خشوع نداشتن
3. نداشتن سكينه قلب و آرامش روان
4. آسيب پذير بودن در برابر تهاجم فرهنگي و تيرهاي زهرآگين دشمنان اسلام
5. مصون نبودن در برابر ضلالتها و شقاوتها
6. آسيب پذيريهاي فردي و اجتماعي
7. نداشتن روحيه مسئوليت پذيري
8. ورود به انحرافات اخلاقي و اختلالات رفتاري
9. نداشتن تكيه گاه و سفينه نجات
10. آلوده شدن به انواع گناهان و داشتن روح عصيانگري
11. نيافتن مقصد و مقصود
12. محصور شدن در ديوار آزمنديها و خودخواهيها و غرورها و از دست دادن ارزشهاي اصيل و هزاران مورد ديگر مي توان اشاره كرد.

1. فرضيات :
2. رابطه معنا داري بين نماز و بي اطلاعي افراد در عدم گرايش آنان به نماز وجود دارد.
3. رابطه معنا داري بين نماز و برنامه هاي رسانه هاي گروهي بخصوص تلويزيون علاقه به خواندن نماز را در افراد ايجاد مي كند.
4. رابطه معنا داري بين نماز و سست بودن پايه هاي مذهبي خانواده در عدم گرايش افراد به نماز وجود دارد.
5. رابطه معنا داري بين نماز و شيوه هاي تربيتي مناسب در ترغيب افراد به نماز وجود دارد.
6. رابطه معنا داري بين نماز و ميزان گرايش فطري مردم به نماز وجود دارد.

4. هدف تحقيق :
5. بررسي بعد عرفاني نماز و اينكه نماز كاملترين پاسخ به عاليترين نياز انسان مي باشد.
6. بررسي ابعاد روحاني نماز و بهتر شناختن نمازهاي واجب و مستحب
7. بررسي اينكه تنها پلي كه انسان مي تواند با خدا بيشتر ارتباط برقرار كند و رازهاي درون خود را بيان كند نماز است.
8. بررسي اينكه تنها در برجسته در نزد خداوند كه در همه حال نگهبان و عطر جانبخش زندگي مي باشد نماز است.
9. بررسي نماز و اينكه افرادي كه اين فريضه الهي را عمل مي كنند از روي عادت و تكرار نيست بلكه پي بردن به روح عرفاني و ذاتي نماز مي باشد.

1. نماز شناسي جلد دوم- حسن راشدي- ستاد اقامه نماز- صفحه 80